ถ้าในหัวใจคุณมีนิยาย  พบกันเร็วววนี้ครับ

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

จอมนาง * แก้วเก้า

รูปภาพ
หากนักเขียนสามารถสื่อสารในสิ่งที่ตนเองต้องการบอกเล่าเรื่องราวผ่านรูปแบบที่เรียกว่านวนิยาย(Fiction) ไป ยังผู้รับสารก็คือคนอ่านได้อย่างที่ตั้งใจไว้แต่บทแรกจนถึงบทสุดท้าย ก็ถือได้ว่านวนิยายเรื่องนี้ประสบความสำเร็จมากที่สุดแล้วก็ว่าได้ด้วยเช่น กัน... การอ่าน “จอมนางของ แก้วเก้า ” ในครั้งนี้เป็นครั้งที่สองจากที่เคยอ่านตอนเด็กหน่อยๆ ... พอได้อ่านนวนิยายที่ค่อนข้างยาวมากกว่า 70 ตอนเรื่องนี้อีกครั้ง สิ่งที่ได้รับก็ยังคงเหมือนเดิมก็คือ อ่านสนุก ได้สาระความรู้ กลวิธีการทางการทหารการเมืองการปกครอง ตลอดจนทัศนียภาพสวยงามของเมืองในฝันอย่างเมืองหงสา ... จอมนางเป็น นวนิยายการเมืองที่เข้มข้นเต็มไปด้วยเหตุการณ์ตื่นเต้นตลอดทั้งเรื่อง นางเอกคือสโรบล(เจ้าหญิงเวสาตรี) และพระเอกคือ เจ้าชายภาณุมลฑล ทั้งสองรักกันโดยที่ไม่ได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงกันเลย จนสุดท้าย ท้ายสุดก็ต้องมาร่วมมือกันกอบกู้ชาติบ้านเมืองโดยมีความรัก ความตาย การสูญเสียของคนรอบตัวเป็นเดิมพัน ... นวนิยายเรื่องนี้เป็นหนึ่งใน นิยายในดวงใจของหนอนรุ่นพี่เจ้าเก่าที่มาการันตีว่าเรื่องนี้ดียอดเยี่ยม ทั้งเล่ม ผมอ่านไปๆ เรื่อยๆ ก็เ...
อ่านเพิ่มเติม

ศิวา-ราตรี * พนมเทียน

รูปภาพ
ศิวา-ราตรี ศิวา-ราตรีเป็นนวนิยายที่มีละเมียดละไมทางภาษาระดับยอดเยี่ยม การ บรรยายฉากสงครามระหว่างเมืองต่างๆ ละเอียดจนเห็นภาพชัดเจนแทบจะรับรู้ถึงกลิ่นดิน กลิ่นเลือดเลยทีเดียว ตัวละครทุกตัวล้วนดิ้นรนเพื่อให้ได้มาซึ่งเป้าหมายสูงสุดของตนเอง อ่านไป ๆ จนจบได้ข้อคิดกับชีวิตประจำวันมากมายแทบทุกบรรทัด ... ตัวละครเอก ที่เป็นตัวเดินเรื่องมีหลายตัว อย่างเช่น สามหน่อมิลักขะ คือ เจ้าชายทุษยันต์ เวชยันต์ และทัสสยุ หรือเจ้าหญิงยามาระตี พระเจ้าพิษณุมหาราช โรหิตา ดุสิดา เจ้าชายสุเรนทรา สินธุ นกุลา กุเวร สุโณ และอื่นๆ อีกมากมาย ... แล้วทุกตัวละครก็เกี่ยวพันกันเพื่อแย่งชิงความเป็นชาติของตน ไม่ว่าจะเป็นมิลักขะหรืออารยัน ... ตอนจบทุกอย่างคลี่คลายไปด้วยความ สุขคละความเศร้า ... สรุปได้ว่าสงครามไม่มีอะไรดีเลย มีแต่ความสูญเสียเท่านั้น (ฮือๆๆ รู้สึกสงสารทุษยันต์กับมาณวิกาเทวี มากๆ) วันนี้ เลยมาชวนเพื่อนหนอนที่เบื่อนวนิยายหวาน ๆ เบา ๆ ลองหางานเขียนระดับครูเรื่อง ศิวา – ราตรี มาอ่านดูกันนะครับ ผมรับรองว่าเพื่อนๆ จะวางไม่ลงแน่นอน ขอบอกสนุกมากจริง ๆ ประพันธ์กรชั้นครู “พนม...
อ่านเพิ่มเติม

ธนูสายฟ้า * มาลา คำจันทร์

รูปภาพ
จันทร์จรเรืองเรื่อฟ้า หมดใส เมิงมางงามขาวไหล เหลื่อบเลื่อม ออนชอนเหน็ดเหนื่อยใจ เมาะม่อย ไปเฮย เรียมงีบหลับมิดเนื้อ บ่มีที่เอื้อแฝงเทียม ออนชอนดึกไคว่ กลางคืน กฌเท่านอนเหนือผืน แผ่นผ้า หนาวเย็นชะลาบตัวสึง ขบปวด นักเฮย บ่มีที่อิงเมอะไว้ ลุกนั่งไห้จุกคิง .. เสียงห้าวทุ้มดังขึ้นไม่ใช่เพลง เป็นลำนำขับขาน เนื้อถ้อยร้อยความเป็นคำบอกรักของหนุ่มถึงสาว ซุ่มเสียงของเขาน่าฟังทีเดียว .. ล่องลมพลิกตัวเอาหัวหนุนตักพี่ชายสุดที่รัก ดึงผ้ามาที่คอ ที่จริงไม่ง่วงเพียงแต่อยากนอนเล่นเท่านั้นเอง แต่ลำนำไทป่าจบลง ก็หลับลงไปอีกครั้ง .. นี่เป็นอีกตอนหนึ่งที่ผมอ่านธนูสายฟ้าของ พ่อครูมาลา คำจันทร์อย่างซาบซึ้ง ตรึงใจ ไม่รู้ลืมไปอีกนานเท่านานสมกับที่รอคอยให้นวนิยายเรื่องนี้ปรากฏโฉมบนแผง หนังสือมานานเกือบปีที่จบลงจากการลงเป็นตอนๆในนิตยสารขวัญเรือน ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน ๒๕๔๘ จนถึงธันวาคม ๒๕๕๑ ก่อนจะได้รับการตีพิมพ์เป็นเล่มเดือนมิถุนายน ๒๕๕๒ จนท้ายสุดได้ออกวางจำหน่ายเมื่องานมหกรรมหนังสือแห่งชาติจบ คือเดือนพฤศจิกายน ๒๕๕๒ สรุปแล้วก็คือ.. ธนูสายฟ้าของพ่อครูมาลา คำจันทร์กว่าจะ...
อ่านเพิ่มเติม