วนาลี * สราญจิตต์
วนาลี
“ ผมก็รักคุณ ก่อนที่คุณรักผมตั้งหลายชั่วโมงน่าซี เมื่อคืนผมนอนไม่หลับเลย กุล้มใจว่าวิชชุดาจะโกรธไม่ยอมยกโทษให้ผม เออ .. เมื่อเรามีบ้าน ..เราจะตั้งชื่อบ้านของเราว่า “ วนาลี “ นะวิชนะ .. เพราะรักของเราเริ่มที่ป่าแท้ๆๆ เมื่อเราแต่งงานกัน วิชเห็นด้วยกับผมไหมที่เราจะไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ที่กระท่อมในป่าหลังนั้น ..” เขาฝันต่อไปด้วยดวงหน้าสดชื่น “ และวิชต้อองเป่าขลุ่ยเพลงะเพราะๆอีก เสียงขลุ่ยคืนนั้น ..ยังจับใจผม ..”
“ อี๋ ..ฝันอะไรไปมากมายวิชยังไม่ได้บอกว่า ..วิชจะแต่งงานด้วย”
“ หือ ..ว่าไงนะฮะ” เขาทำเอียงหูฟัง วิชชุดาก้เอียงคอตอบบ้าง ตาดำแป๋วจับที่หน้าของเขา “ วิชเคยบอกว่า .. วิชจะไม่แต่งงานกับตำรวจเพราะวิชเกลียดตำรวจ ..วิชจะยอมแพ้พี่ใหญ่ได้อย่างไร ..”
“ อ้อเท่านั้นเอง .. วิชจะต้องแพ้พี่ใหญ่ทำไม .. ในเมื่อวิชไม่ได้รักร้อยตำรวจเอกศยามสักหน่อย ..เสือมืดต่างหาก .. เสน่ห์เขาดี ผูกใจผู้หญิงสวยๆได้น่าสงสารนายศยามเสียนี่กระไร ..”
นี่เป็นบทสนทนากุ๊กกิ๊กน่ารักของพระนางจากการที่ผมเพิ่งอ่านวนาลีจบเมื่อ ประมาณเกือบตีหนึ่งด้วยความสนุกสนานมากมายเกินคาดคิดหลายฉาก .. เหตุที่หยิบเรื่องนี้มาอ่านก็จะให้เข้ากระแสพี่ป๋อ ณัฐวุฒิ สะกิดใจย้ายช่องไปทำงานที่ช่องสาม วิกหนองแขม .. ผมก็เลยคาดเดาว่าพี่แกต้องแสดงเป็นนายมืด หรือ เสือมืด หรือร้อยตำรวจเอกศยามอย่างไม่ต้องสงสัย .. จำได้ว่านวนิยายเรื่องนี้ได้นำมาทำเป็นละครและเป็นภาพยนตร์มาแล้วสองครั้ง (เท่าที่จำได้นะครับ) ครั้งแรกนี่ .. พี่หมิวลลิตาแสดงกับพี่ตั้ว ศรันยู แล้วออกฉายทางช่องสามเช่นกันกับตอนนี้ .. ส่วนทางภาพยนตร์นั่นอาเอ๋ ไพโรจน์ สังวรริบุตรกับพี่ช่า มาช่า วัฒนพาณิช แสดงเป็นวิชชุดา (แผ่นวีซีดีของค่ายเลฟโซ่มีขายอยู่นะครับ)
สรุปได้ก็คือ ..ผมยังไม่ได้ดูทั้งสองเวอร์ชั่นทั้งละครและหนัง (อ้าวไงกันนี่เห็นพี่เกริ่นมาตั้งนานนี่นา)
แต่ วันนี้อ่านนวนิยายฉบับหายากพิมพ์ครั้งที่ ๒ พิมพ์เมื่อ ตุลาคม ๒๔๙๘ ประมาณ ๕๕ ปีผ่านมาแล้ว (ดังรูป) เวลาจับอ่านค่อนข้างยากเพราะกระดาษเหลืองกรอบได้ที่ จับแรงๆพังคามือแน่นอน .. นวนิยายเรื่องนี้มีความยาว ๗๑ ตอน หนาถึง ๘๑๖ หน้า อ่านสนุกได้รวดเดียวจบ แต่ก็ต้องไม่ทำอย่างอื่นนะ อิอิ .. เนื้อเรื่องในเรื่องน่ารักกระจุ่มกระจิ๋ม สนุกสนานไม่เครียดเหมาะกับสถาการณ์บ้านเราตอนนี้ยิ่งนัก ..
เรื่อง ราวในวนาลีจะไม่เกิดถ้าพันตำรวจโทวิชาติ วิภาดาไม่คิดแผนการณ์ช่วยเหลือเพื่อนรักคือโสรัตน์ให้ได้สมรักสมหวังกับน้อง สาวคนเล็ก แก่น เซี้ยวแสนซนนางเอกของเรา .. นางสาววิชชุดา วิภาดา ..
เรื่อง สนุกเข้มข้นก็ตอนที่พี่ชายนางเอกวางแผนจะให้ เพื่อนรักที่เป็นตำรวจไปรักนางเอก และบังเอิญนางเอกไม่ได้ชอบแถมเกลียดอีกต่างหาก เนื่องจากพี่ชายพระเอกแกเป็นคนขี้งกและใจแคบ พี่ชายจึงต้องวางแผน หาโจรตัวปลอมมาจับนางเอกไปเข้าป่าเรียกค่าไถ่ เลยลำบากผู้กองสยาม ..นายตำรวจหนุ่มอนาคตไกล ต้องปลอมตัวเป็นโจรห้าร้อยตัวดำผมยาวตามแผนการ .. กักขึงหน่วงเหนี่ยวนางเอกของเราสุดฤทธิ์
.. เรื่องราวเข้มข้นสุดๆๆๆ ตื่นเต้นตลอดเรื่อง จนสุดท้ายนายมืดได้ลงเอยกับนางสาววิชชุดาตามใจปรารถนา .. สมใจคนอ่านฉะนี้แลครับเพื่อนหนอน นวนิยายเรื่องนี้สราญจิตต์เขียนได้ดีระดับหนึ่ง .. ถึงแม้ภาษาจะไม่ดีเด่นมากขึ้นหิ้งชั้นครู แต่ก็บรรยายอะไรต่างๆ สุดจะยอดเยี่ยมเห็นภาพป่าเขา เห็นภาพกระท่อม เห็นภาพแสงเงินแสงทองระยิบระยับจับตา และบรรยายลักษณะผู้คนตัวเอก ตัวร้าย เหตุการณ์ต่าง ๆได้ละเอียดหมดจดงดงามสมเป็นนวนิยายยอดนิยมเอามาทำหนังทำละครโด่งดังมาหลาย ยุคสมัย ...
เมื่ออ่านจบผมขอยกย่องคนแต่งว่ามีความรอบรู้ในภาษาไทยมาก บรรยายอะไรออกมาสมจริงและเชื่อว่าทุกตัวละครมีชีวิตโลดแล่นไปตามฉากที่คน แต่งคิดประดิษฐ์ให้ไปตามนั้น .. วนาลี ..วนาลี ของสราญจิตต์จะสนุกได้ยังไงถ้าเพื่อนหนอนไม่ไปหาอ่านตามคำแนะนำของผม ...
เพื่อน หนอนที่ชื่นชอบนวนิยายเก่าบรรยากาศไทยไทยแสนจะน่าลิ้มลอง ยิ่งผมอ่านในเวอร์ชั่นเก่าที่เห็นยิ่งอินกับเนื้อหาเนื้อเรื่องเข้าไปใหญ่ ลองไปหามาอ่านกันดูนะครับผมว่าของเขาดีจริงๆ อิอิ
“ ผมก็รักคุณ ก่อนที่คุณรักผมตั้งหลายชั่วโมงน่าซี เมื่อคืนผมนอนไม่หลับเลย กุล้มใจว่าวิชชุดาจะโกรธไม่ยอมยกโทษให้ผม เออ .. เมื่อเรามีบ้าน ..เราจะตั้งชื่อบ้านของเราว่า “ วนาลี “ นะวิชนะ .. เพราะรักของเราเริ่มที่ป่าแท้ๆๆ เมื่อเราแต่งงานกัน วิชเห็นด้วยกับผมไหมที่เราจะไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ที่กระท่อมในป่าหลังนั้น ..” เขาฝันต่อไปด้วยดวงหน้าสดชื่น “ และวิชต้อองเป่าขลุ่ยเพลงะเพราะๆอีก เสียงขลุ่ยคืนนั้น ..ยังจับใจผม ..”
“ อี๋ ..ฝันอะไรไปมากมายวิชยังไม่ได้บอกว่า ..วิชจะแต่งงานด้วย”
“ หือ ..ว่าไงนะฮะ” เขาทำเอียงหูฟัง วิชชุดาก้เอียงคอตอบบ้าง ตาดำแป๋วจับที่หน้าของเขา “ วิชเคยบอกว่า .. วิชจะไม่แต่งงานกับตำรวจเพราะวิชเกลียดตำรวจ ..วิชจะยอมแพ้พี่ใหญ่ได้อย่างไร ..”
“ อ้อเท่านั้นเอง .. วิชจะต้องแพ้พี่ใหญ่ทำไม .. ในเมื่อวิชไม่ได้รักร้อยตำรวจเอกศยามสักหน่อย ..เสือมืดต่างหาก .. เสน่ห์เขาดี ผูกใจผู้หญิงสวยๆได้น่าสงสารนายศยามเสียนี่กระไร ..”
นี่เป็นบทสนทนากุ๊กกิ๊กน่ารักของพระนางจากการที่ผมเพิ่งอ่านวนาลีจบเมื่อ ประมาณเกือบตีหนึ่งด้วยความสนุกสนานมากมายเกินคาดคิดหลายฉาก .. เหตุที่หยิบเรื่องนี้มาอ่านก็จะให้เข้ากระแสพี่ป๋อ ณัฐวุฒิ สะกิดใจย้ายช่องไปทำงานที่ช่องสาม วิกหนองแขม .. ผมก็เลยคาดเดาว่าพี่แกต้องแสดงเป็นนายมืด หรือ เสือมืด หรือร้อยตำรวจเอกศยามอย่างไม่ต้องสงสัย .. จำได้ว่านวนิยายเรื่องนี้ได้นำมาทำเป็นละครและเป็นภาพยนตร์มาแล้วสองครั้ง (เท่าที่จำได้นะครับ) ครั้งแรกนี่ .. พี่หมิวลลิตาแสดงกับพี่ตั้ว ศรันยู แล้วออกฉายทางช่องสามเช่นกันกับตอนนี้ .. ส่วนทางภาพยนตร์นั่นอาเอ๋ ไพโรจน์ สังวรริบุตรกับพี่ช่า มาช่า วัฒนพาณิช แสดงเป็นวิชชุดา (แผ่นวีซีดีของค่ายเลฟโซ่มีขายอยู่นะครับ)
สรุปได้ก็คือ ..ผมยังไม่ได้ดูทั้งสองเวอร์ชั่นทั้งละครและหนัง (อ้าวไงกันนี่เห็นพี่เกริ่นมาตั้งนานนี่นา)
แต่ วันนี้อ่านนวนิยายฉบับหายากพิมพ์ครั้งที่ ๒ พิมพ์เมื่อ ตุลาคม ๒๔๙๘ ประมาณ ๕๕ ปีผ่านมาแล้ว (ดังรูป) เวลาจับอ่านค่อนข้างยากเพราะกระดาษเหลืองกรอบได้ที่ จับแรงๆพังคามือแน่นอน .. นวนิยายเรื่องนี้มีความยาว ๗๑ ตอน หนาถึง ๘๑๖ หน้า อ่านสนุกได้รวดเดียวจบ แต่ก็ต้องไม่ทำอย่างอื่นนะ อิอิ .. เนื้อเรื่องในเรื่องน่ารักกระจุ่มกระจิ๋ม สนุกสนานไม่เครียดเหมาะกับสถาการณ์บ้านเราตอนนี้ยิ่งนัก ..
เรื่อง ราวในวนาลีจะไม่เกิดถ้าพันตำรวจโทวิชาติ วิภาดาไม่คิดแผนการณ์ช่วยเหลือเพื่อนรักคือโสรัตน์ให้ได้สมรักสมหวังกับน้อง สาวคนเล็ก แก่น เซี้ยวแสนซนนางเอกของเรา .. นางสาววิชชุดา วิภาดา ..
เรื่อง สนุกเข้มข้นก็ตอนที่พี่ชายนางเอกวางแผนจะให้ เพื่อนรักที่เป็นตำรวจไปรักนางเอก และบังเอิญนางเอกไม่ได้ชอบแถมเกลียดอีกต่างหาก เนื่องจากพี่ชายพระเอกแกเป็นคนขี้งกและใจแคบ พี่ชายจึงต้องวางแผน หาโจรตัวปลอมมาจับนางเอกไปเข้าป่าเรียกค่าไถ่ เลยลำบากผู้กองสยาม ..นายตำรวจหนุ่มอนาคตไกล ต้องปลอมตัวเป็นโจรห้าร้อยตัวดำผมยาวตามแผนการ .. กักขึงหน่วงเหนี่ยวนางเอกของเราสุดฤทธิ์
.. เรื่องราวเข้มข้นสุดๆๆๆ ตื่นเต้นตลอดเรื่อง จนสุดท้ายนายมืดได้ลงเอยกับนางสาววิชชุดาตามใจปรารถนา .. สมใจคนอ่านฉะนี้แลครับเพื่อนหนอน นวนิยายเรื่องนี้สราญจิตต์เขียนได้ดีระดับหนึ่ง .. ถึงแม้ภาษาจะไม่ดีเด่นมากขึ้นหิ้งชั้นครู แต่ก็บรรยายอะไรต่างๆ สุดจะยอดเยี่ยมเห็นภาพป่าเขา เห็นภาพกระท่อม เห็นภาพแสงเงินแสงทองระยิบระยับจับตา และบรรยายลักษณะผู้คนตัวเอก ตัวร้าย เหตุการณ์ต่าง ๆได้ละเอียดหมดจดงดงามสมเป็นนวนิยายยอดนิยมเอามาทำหนังทำละครโด่งดังมาหลาย ยุคสมัย ...
เมื่ออ่านจบผมขอยกย่องคนแต่งว่ามีความรอบรู้ในภาษาไทยมาก บรรยายอะไรออกมาสมจริงและเชื่อว่าทุกตัวละครมีชีวิตโลดแล่นไปตามฉากที่คน แต่งคิดประดิษฐ์ให้ไปตามนั้น .. วนาลี ..วนาลี ของสราญจิตต์จะสนุกได้ยังไงถ้าเพื่อนหนอนไม่ไปหาอ่านตามคำแนะนำของผม ...
เพื่อน หนอนที่ชื่นชอบนวนิยายเก่าบรรยากาศไทยไทยแสนจะน่าลิ้มลอง ยิ่งผมอ่านในเวอร์ชั่นเก่าที่เห็นยิ่งอินกับเนื้อหาเนื้อเรื่องเข้าไปใหญ่ ลองไปหามาอ่านกันดูนะครับผมว่าของเขาดีจริงๆ อิอิ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น