สี่แผ่นดิน * พลตรี หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช




 ... สี่แผ่นดิน เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ของไทย ในช่วงสมัย รัชกาลที่ 5 ถึง รัชกาลที่ 8 แต่งโดยพลตรี หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช นับเป็นนวนิยายที่มีชื่อเสียงมากที่สุดเล่มหนึ่งของไทย เป็นเรื่องราวของ แม่พลอย ซึ่งมีชีวิตในช่วงรัชกาลที่ 5-รัชกาลที่8 ในช่วงที่มีชีวิตอยู่ในพบกับสิ่งต่างๆที่มีทั้งสุขและทุกข์มากมาย ...

เรื่องย่อ ...แม่พลอยเกิดสมัยรัชกาลที่ 5 มารดาชื่อ แม่แช่ม เป็นคนหนึ่งภรรยาของ พระยาพิพิธฯ มีพี่ชายร่วมมารดาคือ คุณเพิ่ม และอยู่ร่วมกับพี่ต่างมารดา คือ คุณอุ่น, คุณเชย และคุณชิด แม่แช่มเคยเป็นนางกำนัลของเสด็จมาก่อนที่จะแต่งงานกับพระยาพิพิธฯ ตอนเด็กที่อยู่กับคุณอุ่น แม่พลอยมักจะโดนรังแก จนแม่แช่มต้องพาไปถวายตัวรับใช้เสด็จ ชีวิตของแม่พลอยก็ได้เปลี่ยนเป็นสาวชาววัง ในตอนนั้น แม่พลอยเป็นเด็กขยัน ชอบเรียนรู้ มีความละเอียดในการทำงาน จึงเป็นที่รักของเสด็จเช่นเดียวกับแม่แช่มในอดีต ต่อมาแม่แช่มก็แต่งงานใหม่ และเสียชีวิตเนื่องจากคลอดลูก ... ต่อมาแม่พลอยเมื่อโตเป็นสาว ก็ได้พบกับคุณเปรม และภายหลังก็ได้แต่งงานกัน แต่คุณเปรมมีลูกติดที่เกิดจากคนรับใช้ในบ้าน ชื่อตาอ้น ซึ่งแม่พลอยก็รักเหมือนลูกคนหนึ่ง ต่อมาแม่พลอยก็มีลูกชายสองคนชื่อตาอั้น ตาอ๊อด และลูกสาวอีกหนึ่งคนชื่อประไพ ..

ได้กลับมาอ่านสี่แผ่นดินอีกรอบ ด้วยเพราะไปซื้อสารคดีเรื่อง “ สี่แผ่นดิน กับเรื่องจริงในราชสำนักสยาม ของคุณศันสนีย์ วีระศิลป์ชัย ” การอ่านคราวนี้เป็นครั้งที่สองหลังจากที่อ่านมาเมื่อครั้งเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ...

ชีวิตแม่พลอยตั้งแต่ครั้งเป็นเด็กคลองบางหลวงเวียนวนในหัวอีก ครั้ง ... ภาพที่สมัยก่อนตอนเด็กๆ ยังจินตนาการไม่ถึงก็ผุดโผล่ขึ้นมาในหัวมากมาย น่าอัศจรรย์ใจมาก ผมเลยมาคิดว่าการอ่านในสมัยเราเป็นเด็กกับสมัยตอนโตอย่างวันนี้ แตกต่างกันมากทั้งใน การอ่านเก็บรายละเอียดเรื่องราว ความอดทนอ่าน มุมมองความเข้าใจผู้คนในสมัยนั้นและอีกหลายประเด็นที่ผมเพิ่งค้นพบจากการ อ่านครั้งนี้ ...


ผมอ่าน สี่แผ่นดิน ของ อาจารย์ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ด้วยความราบรื่นจบภายในเวลาไม่นาน ถามตัวเองว่ารู้สึกอย่างไรก็ได้คำตอบว่าอยากจะอ่านต่ออีกสักรอบ ...


ในเรื่องสี่แผ่นดิน ผมชอบตาอ๊อดมากกว่าตัวละครอื่นๆที่เป็นตัวหลักๆ อย่างแม่พลอย พ่อเปรม ตาอ้น ตาอั้น แม่ช้อย นางพิศ และคนอื่นๆ อาจจะเป็นเพราะผมคิดว่าในสถานการณ์เข้มงวดต่างๆในเรื่องต้องการคนอย่างตา อ๊อดมากกว่าใครๆ แต่เสียดายที่ตอนท้ายมีเรื่องน่าเศร้าเกิดขึ้นเสียก่อน เฮ้อ ...


สี่แผ่นดิน งานเขียนอมตะที่ทรงคุณค่าของอาจารย์หม่อม ฯ พอหยิบขึ้นมาอ่านครั้งใดก็ได้อะไรกลับไปแทบทุกครั้ง ยิ่งสถานการณ์บ้านเมือง ความตึงเครียดต่างๆ ที่เกิดขึ้นตอนนี้ ... เรายิ่งต้องอ่านประวัติศาสตร์เพื่อย้อนกลับมาดูตัวเรา ไม่พลาดพลั้งไปอย่างอดีตที่ผ่านมา ...


เพื่อนๆหนอนที่ยังไม่ได้อ่าน “ สี่แผ่นดิน ” ก็หามาอ่านให้ได้นะครับ ... ผมคิดว่านี่คือ นวนิยายอิงประวัติศาสตร์ที่น่าอ่านมากที่สุดเล่มหนึ่งของบ้านเรา ...


( ป.ล. เพื่อนหนอนคนไหนที่ติดตามละครเกาหลีแนวพีเรียดอย่างแดจังกึม / จูมง / อิมซังอ๊ก และอีกหลายเรื่อง ... ใครมีความคิดอย่างผมไหมครับว่า ... งานละครที่ดี ๆ อย่างนี้ ....ผู้จัดละครบ้านเราน่าจะทำสี่แผ่นดิน สายโลหิต ฟ้าใหม่ นายขนมต้ม ทัดมาลา ทหารเอกพระบัณฑูร และอีกหลายเรื่อง .... ออกมาให้ได้ใกล้เคียงกับทางเกาหลีเค้า ... เมื่อทำเสร็จสมบูรณ์ก็ส่งออกเป็นอุตสาหกรรมละครไปยังประเทศทั่วเอเชีย นำเงินทองเข้าประเทศอีกทางหนึ่งนอกจากข้าว ...

ผมคิดว่าเป็นเรื่องที่น่าจะเป็นไปได้ ถ้าพวกเราช่วยกันศึกษาแล้ว หาข้อมูลเชิงลึกอย่างจริงๆ จังๆ ไม่เน้นธุรกิจกันอย่างเดียว ... แต่ก็ไม่รู้ว่าความฝันของผมจะเป็นไปได้แค่ไหนเนอะ อิอิ

....................................................

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

จอมนาง * แก้วเก้า

กุหลาบแสนสวย * ก.ศยามานนท์

ศิวา-ราตรี * พนมเทียน